به نقل از «ایران اکونومیست»

در نقد گفتگوی ویژه تلویزیون درباره سرقت از بانک ملی؛ یک گام به پیش و چند گام به عقب

تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۱۶۰۰۷

هر چند شکل ارائه گفت‌وگوی ویژه تلویزیون درباره سرقت از بانک ملی یک گام رو به جلو بود اما این تغییر مثبت صرفاً در سطح تکنیک به کار بسته شد و عملکرد مجری و کلیت برنامه نتوانست برای مخاطب برداشتی واقع‌بینانه از این ماجرا ترسیم کند.

ایران اکونومیست - گروه فرهنگی:

حوالی ظهر جمعه 20 خرداد 1401  نیروی انتظامی طی یک خبر رسمی اعلام کرد که تمامی سارقان صندوق‌های امانات شعبه دانشگاه تهران بانک ملی ایران را دستگیر کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سارقان در کمتر از 48 ساعت دستگیر شده و برخی از آن‌ها با وجود اینکه از کشور خارج شده و در ترکیه حضور پیدا کرده بودند، به خاک کشور بازگردانده شده بودند.

خبر با سرعتی زیاد در فضای رسانه‌ای کشور نشر پیدا کرد و نمایش تصاویری از تمامی اموال سرقت شده از 162 صندوق امانات بانک ملی باورپذیری اقدام پلیس را در کانون توجهات قرار ‌داد.

در شامگاه همان روز، شبکه خبر تلویزیون با دعوت از سردار محمد قنبری، فرمانده پلیس آگاهی تهران و حسن مونسان عضو هیأت مدیره بانک ملی در اقدامی به موقع برنامه گفتگوی ویژه خبری را به بررسی ابعاد این ماجرا اختصاص داد. اقدامی که از منظر حفظ مرجعیت خبر و اعتباربخشی به سیمای ملی در حوزه اطلاع رسانی مناسب بود.

مجری برنامه با رویکرد جدیدی که برای اداره این نشست انتخاب کرده بود، سعی بر آن داشت تا در مقام یک پرسشگر فعال ظاهر شود و به دور از رویکردهای معمولاً انفعالی سابق در مصاحبه‌ها، این گفت‌وگو را پیش ببرد. در میانه گفتگو، روحیه‌ای مطالبه‌گر از خود نشان می‌داد، با مهمانان چالش می‌کرد و به نظر می‌رسید از نظر فرم و شکل ارائه، رویه‌ای مناسب  را پیش گرفته است تا اینگونه به نظر نرسد که رسانه ملی روابط عمومی صرف مسئولان و ارگان‌ها است بلکه به عنوان یک نهاد مستقل و در جهت صیانت از حاکمیت و موقعیت کلان نظام جمهوری اسلامی به بازخواست عملکرد دستگاه‌ها در جهت سوالات مردم می‌پردازد.

هر چند این شکل از ارائه گامی به جلو بود اما این تغییر مثبت صرفاً در سطحی تکنیکی به کار بسته شد و مجری محترم و کل برنامه در مسئله راهبرد گفتگو و ارائه یک فضای کلانِ درست از مناسباتِ شکل‌گرفته در ماجرای سرقت از صندوق‌های امانات بانک ملی، نتوانست دقیق عمل کند و از این نظر نه تنها همچون فرم، گامی به جلو نبود، بلکه چند گام به عقب محسوب می‌شد و عملاً فضای تلخی را پیش برد که مخاطب نتواند یک برداشت واقع‌بینانه از مسئله پیدا کند.

اگرچه کلیت مسأله سرقت از صندوق‌های امانات از بانک ملی یک اقدام تأسف‌بار بود و مطالبه از مسئولان در جهت صیانت از دارایی‌‌ها و امانات سپرده شده مردم باید در کانون مطالبات قرار گیرد اما آنچه در این نشست مغفول باقی ماند و با ورودهایِ -از جایی به بعد- نابهنگام و بعضاً هیجانی و فرم‌زده مجری برنامه به حاشیه برده شد و آنطور که باید در مرکز این نشست قرار نگرفت، ورود حرفه‌ای و اقدام به هنگام و مقتدرانه پلیس در حوزه‌های تجسس، تعقیب و دستگیری سارقانِ یکی از حرفه‌ای‌ترین سرقت‌های رخ داده در تاریخ کشور بود که متأسفانه نماینده پلیس، مجال چندانی برای تبیین جزئیات آن پیدا نکرد.

اتفاقی که در صورت مدیریت و هدایت مناسب این نشست توسط مجری برنامه می‌توانست خنثی کننده بخش قابل توجهی از تاکتیک‌های عملیات روانی‌ای باشد که از همان ساعات ابتدایی نشر خبر سرقت، برخی محافل رسانه‌ای با محوریت القای فضای ناامنی مطلق دنبال می‌کردند.

واقعیت این است که در کنار عملکرد قابل خدشه و پر از ابهام و سؤال مسئولان بانک ملی، نیروی انتظامی نشان داد که در این پرونده فعالیت بسیار خوبی داشته و توانست حس امنیت را بار دیگر تقویت کند. هر چند که برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری جمعه شب تلاش داشت تا زاویه دوربین خود را بر مرز واقعیت مستقر کند و بی‌پیرایه، باورمندانه و مطالبه‌گرانه بحث را پیش برد اما این رویکرد به جهت ماهیت خُردنگرانه خود نتوانست تمامی حقیقت و واقعیت ماجرا و سویه‌های دیگر و افتخارآفرین‌اش را بازنمایی کند و به نظر می‌رسد چنانچه از منظری کلان‌تر به موضوع نگریسته شود، نقدهای بسیاری را متوجه این برنامه می‌کند.

منبع: خبرگزاری تسنیم

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: بانک ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۱۶۰۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حرف‌های جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد

اعتماد نوشت: بهنام تشکر به‌تازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.

گفت‌وگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.

دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟

من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سری‌های جدیدتری از مافیا تولید شد، نقش‌های بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.

گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟

گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخش‌تر است.

نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟

محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار می‌گیرد، مخاطب همراهش است. فکر می‌کنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش می‌برد و مراعات بازیکن‌ها را می‌کرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.

از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟

من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوت‌های مشخصی دارند. محدودیت‌های صدا و سیما، فیلمنامه‌هایی که تثبیت می‌کند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرم‌ها راحت‌تر است و به این واسطه، کارگردان‌ها، نویسنده‌ها به تبع آن بازیگران دست‌شان در کار بازتر است. این‌ها مواردی است که همه می‌دانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.

به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاری‌اش را به نقش‌آفرینی در سریال‌های تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلی‌ها، نگران حال این روز‌های تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور می‌تواند به وضعیت سابقش برگردد؟

تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عده‌ای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیز‌هایی گذاشته‌اند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب می‌دانند که بخش زیادی از مخاطب‌شان را از دست داده‌اند و به نظر می‌رسد که با این شیوه‌ای که پیش می‌روند، خیلی هم برای‌شان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاری‌شان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریال‌های پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریال‌های خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر می‌کنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.

به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهره‌های دهه‌های قبل چقدر در تلویزیون احساس می‌شود؟

به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریال‌ها یا برنامه‌ها کار می‌کردند، جای خالی برنامه‌های‌شان احساس می‌شود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیم‌گیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیات‌شان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید می‌کنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژه‌ای نمی‌خواهد. به هر حال آن برنامه‌ها و سریال‌های خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شده‌اند.

ترجیح‌تان کار در فضای کمدی است یا جدی؟

در حال حاضر به فضای کمدی نمی‌توانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه می‌دانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.